Op 18 mei 2015 heb ik met de KNNV vrienden een wandeling gemaakt langs de Vrijenbergspreng te Loenen en ook het nieuwe infiltratieproject bij de Schalterberg bezocht.
Bij de parkeerplaats aan de Beekbergerweg.
Stroomopwaarts. Er zijn nogal wat bomen gekapt maar zonder onderhoud geen vooruitgang ;-) Het ziet er alweer veel beter uit.
We beginnen bij de Vrijenbergweg en daar ligt deze put.
Een onverwachte ontmoeting. Een hazelworm. En hij was behoorlijk groot.
Nog weer verderop was een kampeerterreintje van padvinders? Deze pomp deed het in elk geval niet meer. De rubbers!! En misschien was het grondwaterpeil ook te laag. Ook moet je er eerst water in doen om water op te kunnen pompen ;-)
De Vrijenbergspreng bij de waterval stroomopwaarts gezien.
De waterval. Onze sprengenspecialist Reinier Hardonk vond het allemaal maar niets maar het is wel de grootste waterval van Nederland!
Naast de Vrijenbergspreng ligt nog steeds de oude bedding van de spreng die er voorheen liep. Moeilijk te zien op de foto.
We lopen verder richting de koppen. Links de nieuwe spreng en rechts de oude Vrijenbergse beek die al in 1657 genoemd werd. De beek die uit de Vrijenberg spruit.
De stuw.
Op deze plek komen het water van de twee sprengkoppen samen.
De sprengkop aan het wandelpad. Deze is nog redelijk schoon.
De tweede sprengkop. Deze is wel wat erg dicht aan het groeien.. Tip!!! Onderhoud!!
Wel mooi hoor.. Maar veel te dicht gegroeid.
Kikkerbeet? Nee dus..Het is volgens een van de medewandelaars de Grote Waterranonkel (Ranunculus Peltatus).
Nog meer kikkerbeet?
We gingen daarna naar het waterinfiltratieproject bij de Schalterberg. Hier een eerste nieuw aangelegde wal om het water tegen te houden.Veel bomen in de omgeving hadden het slecht vanwege de hogere grondwaterstand en waren aan het doodgaan. De berkenschorskever heeft vrij spel.
Hier zijn we bij de Schalterberg. We spraken een boswachter en die vertelde ons dat er net een nieuwe beek aan het ontstaan was tussen twee wateropslagbekkens! Een bijzondere ervaring om dit mee te maken!!
We klimmen over de wal en zien het tweede opslagbekken.
Van links is de nieuwe beek vaagjes te zien. Het water stroomt naar rechts,
Hier krijg je een goede indruk van de afmeting van het gebied.
Hier stroomt de nieuwe beek (net een dag of zo oud!) in het nieuwe tweede bekken.
Het water gaat alle kanten uit!!!
No comment!
No comment!
No comment!
No comment!
No comment!
We komen nu bij het eerste (hoofd) bekken waar de waterinlaat is. Hier is de "natuur" een handje geholpen door een inkeping in de bosrand te maken.
De boom heeft het niet gehouden!
Zicht op het eerste (hoofd) bekken. We steken nu de beek over en gaan rechts verder door de bosbesstruiken.
De hoeveelheid water is enorm. Er zwemmen tienduizenden kikkervisjes in.
Een goede indruk van de stroomsnelheid en de consequenties voor de begroeing. Over een paar weken ken je het niet meer terug!
Springen en door het water lopen om aan de overkant te komen. Het leek wel een deltagebiedje.
Hier komen we bij de pomp, die het water vanuit het Apeldoorns-Dierens kanaal door een lange leiding naar dit bekken pompt. Er zitten ook nog filters tussen. Die ware eerst niet goed waardoor de infiltratie iets vertraging heeft opgelopen.
Er zijn stenen geplaatst om te voorkomen dat door de kracht van het water deze plek kapotspoelt.
De pomp
Vlakbij de pomp staat dit informatiebord.
En deze oude dode boom met de tondelzwammen.
Deze boom staat er ook vlakbij en is door de bliksem getroffen. Zo zie je het niet vaak! De bast is behoorlijk beschadigt.
Nu gaan we weer terug naar de auto's. Een mooie ervaring rijker.
Nu gaan we weer terug naar de auto's. Een mooie ervaring rijker.
Op 7 juni 2015 heb ik een hernieuwd bezoek gebracht aan De Schalterberg. Het verschil met het vorige bezoek was enorm. Nu was vrijwel alles drooggevallen.
Er waren nog een viertal poelen over.
De uitloop van de beek is nu een droge bedding.
Hier stroomde tot voor kort nog een bruisende nieuwe beek.
We lopen door de droge bedding vanaf het laatste bekken naar het hoofdbekken waar de pompinstallatie uitkomt.
Hier was het de vorige keer nog ploeteren door de watermassa.
Ook hier zijn nog een aantal poelen overgebleven.
De donderkopjes zijn samen tot een dichte zwarte klont gekropen. Duizenden en duizenden zijn er nog.
Het zal moeilijk voor ze worden om te overleven. Ik weet niet of het technisch mogelijk is maar het zou misschien een idee zijn om de watertoevoer niet aan/uit te zetten maar meer regelbaar te maken zodat er toch altijd wel wat vers water naar dit gebied kan stromen.
Het zal moeilijk voor ze worden om te overleven. Ik weet niet of het technisch mogelijk is maar het zou misschien een idee zijn om de watertoevoer niet aan/uit te zetten maar meer regelbaar te maken zodat er toch altijd wel wat vers water naar dit gebied kan stromen.
En nog even een close-up van het voorlichtingsbord van Vitens.
Powered by Phoca Gallery