Paragraaf index

 

Nadat dit artikel enkele jaren geleden gepubliceerd werd is er door een vriend op een journalistieke manier onderzoek gedaan naar de achtergrond van een een ander.

Met zijn toestemming (Bron 6) vindt u hieronder zijn bevindingen.

Waarom wilde de Gemeente geen subsidie voor restauratie van de Bouwhofmolen?

Tienduizenden euro’s heeft de restauratie van de Bouwhofmolen in Ugchelen gekost. Vrijwilligers hebben vele uren vrije tijd besteed aan onderhoud en restauratie. Alles blijkt weggegooid geld en verspilde energie. Oorzaak: al dan niet bewust onzorgvuldig en ongeïnteresseerd optreden van de lokale overheid.

Rond de eeuwwisseling reageerde iedereen razend enthousiast. De Bouwhofmolen zou, inclusief waterrad, worden gerestaureerd. Voor de koper van het pand was het terugbrengen in de originele staat van het waterrad zelfs een voorwaarde. Er zou bij verschillende subsidiepotjes zijn aangeklopt, maar waar en voor welk bedrag was onbekend.

Een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur bij de gemeente Apeldoorn bracht aan het licht dat de Provincie Gelderland een verzoek om subsidie van de gemeente Apeldoorn op 21 november 2002 honoreerde. Het provinciebestuur zegde toe om twintig procent van de restauratie van het molenrad, die was begroot op 52.000 euro, te subsidiëren tot een maximum van 10.400 euro. Molenbouwer Vaags heeft vervolgens een waterrad gebouwd. Het rad draaide wel op waterkracht, maar dreef vooralsnog niets aan. De bedoeling was dat er later, net zoals bij de Hamermolen elders in Ugchelen, elektriciteit mee opgewekt zou worden, maar zover is het niet gekomen. In 2013 is nog wel ruim drieduizend euro door de Dorpsraad Ugchelen op tafel gelegd voor onderhoud.

Educatie

Voor Herman Geurts, de deskundige voor alles wat met beken en watermolens te maken heeft, was het waterrad van de Bouwhofmolen een mooie plek om leerlingen van de basisschool de werking van waterkracht, de beken en het verhaal van de Ugchelse papiermolens uit te leggen. Maar sinds het gebouw een nieuwe eigenaar heeft, is die rondwandeling niet meer mogelijk, ontsieren hekken het cultureel erfgoed en staat het kostbare waterrad stil. Op de laatste ledenvergadering van de Dorpsraad maakt Geurts zich er weer boos over.

Aan de wandelmogelijkheid kwam in 2019 een abrupt einde. In het jaarverslag over dat jaar schreef de Dorpsraad: “Tot verbazing van velen bleek afgelopen jaar dat het gemeentelijk monument de Bouwhofmolen met waterrad niet meer van dichtbij te aanschouwen is. De commissie Water heeft zich buitengewoon ingezet om deze maatregel te keren. Het resultaat is dat verschillende instanties zich hier nu mee bezig gaan houden om te kijken wat er mogelijk is.”

De Dorpsraad en ook diverse andere inwoners van Ugchelen hebben de gemeente bij herhaling gewezen op deze onverkwikkelijke gang van zaken. Wijkwethouder Joon is samen met de Dorpsraad gaan kijken en stelde vast dat dit niet de bedoeling was en hij het zou uitzoeken. Antwoord is er van de wethouder nooit gekomen. Ook een handhavingsverzoek heeft geen resultaat opgeleverd.

Onderhoudsplicht

Zoals te verwachten verbindt het provinciebestuur aan een “subsidieregeling duurzame instandhouding historische waarden” uiteraard een belangrijke voorwaarde. Het gaat immers om “duurzame instandhouding”. De provincie schrijft in het subsidiebesluit: “De molen wordt jaarlijks goed onderhouden, desnoods in overleg met de provinciale molendeskundige.”

De huidige deplorabele stand van zaken bij het gemeentelijk monument is aan de provincie voorgelegd. Het antwoord is verbazingwekkend. De provincie is helemaal niet betrokken bij toezicht op de molen want de subsidie in het kader van “de duurzame instandhouding van historische waarden” is ingetrokken.

Op 1 september 2009, dus zeven jaar nadat de subsidie is verleend, heeft de gemeente Apeldoorn een email naar de provincie gestuurd met de melding dat “de gemeentelijke subsidie” is ingetrokken.

 

Reactie GLD op subsidieverzoek Apeldoorn1

 

Volgens de voorwaarden van de provinciale subsidieregeling komt de gemeente dan ook niet in aanmerking voor provinciale subsidie en dus volgde een intrekkingsbesluit.

Met het intrekken van de subsidie is ook de provinciale onderhoudsplicht komen te vervallen.

 

Onvindbaar

Opmerkelijk is dat de gemeente Apeldoorn desgevraagd verklaart dat het enige vindbare stuk het besluit van de provincie is. De aanvraag voor die subsidie is niet gevonden en ook van een door de gemeente Apeldoorn verleende subsidie is niets bekend. Toch zou dat besluit er moeten zijn want in 2009 is immers per e-mail aan de provincie de intrekking van die subsidie gemeld. Mogelijk dat een bezwaar tegen het besluit op het WOB-verzoek meer stukken boven water brengt.

Behalve dat het onduidelijk is wat de gemeente heeft besloten, is ook onduidelijk waarom in 1999 trots de restauratie van de watermolen inclusief waterrad is aangekondigd en daar veel gemeenschapsgeld in is geïnvesteerd terwijl feitelijk uit niets blijkt dat de gemeente daadwerkelijk “duurzame instandhouding van historische waarden” nastreeft.

Waarom heeft de gemeente wel die ruim vijftigduizend euro betaald, maar mocht dat geen subsidie heten? Er zijn tienduizenden euro’s uitgegeven met als enig resultaat onvrede, onbegrip en zelfs woede bij de vrijwilligers die veel tijd hebben gestoken in het tot stand brengen en houden van dit erfgoed.

De gemeente Apeldoorn lijkt niet geïnteresseerd.

Bron 6: https://www.ugchelen.eu/data/article.php?id=47


« Prev Next